Opel Astra III generacji - kwintesencja kompaktowego samochodu

Debiut na rynku i pierwsze opcje konfiguracyjne

Z pewnością jest ikoną niemieckiej motoryzacji po upadku Muru Berlińskiego w segmencie C. Trudno wyobrazić sobie w ogóle niemieckie ulice bez Oplów, a już tym bardziej bez zastępującej Kadetta Astry. O pierwszych wzmiankach świat motoryzacji usłyszał już na początku lat 90. III generacja, oznaczona roboczo literką H, zadebiutowała podczas salonu samochodowego we Frankfurcie nad Menem w 2003 roku, a do regularnej sprzedaży trafiła rok później.

Już stylistycznie Opel Astra H zdecydowanie różnił się od poprzedniczki. Otrzymał o wiele bardziej zaokrąglone boki, stał się bardziej obły i opływowy. Charakterystyczne lampy wydłużyły się, a całość nabrała przyjemnego wyglądu solidnego auta dla każdego. Z początku sprzedawany był tylko 3- i 5-drzwiowy hatchback, ale z czasem zaczęły pojawiać się informacje o nowych wariantach nadwozia.

Warto wspomnieć, że Opel należał wówczas do firmy General Motors, a więc był produkowany między innymi w polskiej fabryce w Gliwicach, skąd zjechał ostatni model sedana w 2014 roku. Produkcję pierwszego nadwozia dostępnego w wersji H, czyli hatchbacka, zakończono w tym samym czasie w Bochum.

Face lifting i różne możliwości wyposażenia

Jednak zanim to nastąpiło, auto święciło sporo tryumfów. Przyczynił się do tego face lifting Opla Astry H, który miał miejsce w 2006 roku. W jego wyniku zmieniono chromowaną listwę na atrapie chłodnicy czy brewkę w okolicy świateł przeciwmgielnych. Technicznie zmieniono choćby skrzynię biegów czy zbiornik paliwa, więc było to udoskonalenie dość poważne. Ale opłacało się.

W tym samym czasie, bo w 2006 roku, zaprezentowano także Astrę H w wersji sedan. To właśnie ten wariant był produkowany od 2007 do 2014 roku w Gliwicach. Oprócz hatchbacka i sedana można było także jeździć Astrą w kombi. Co ciekawe od 2009 roku, gdy wprowadzono IV generację, modele z trzeciej były produkowane jako Opel Astra Classic III.

Warto tu wspomnieć o podstawowym i dodatkowym wyposażeniu, jakim mogła poszczycić się Astra H. Do 2010 roku kierowcy mogli korzystać z wersji Essentia, Enjoy, Edition i Edition Plus, Elegance, Sport, Cosmo i OPC, przy czym Essentia i Essentia Plus były dostępne jako limitowane tylko w Niemczech. Po 2010 roku pojawiła się także wersja Start. W standardzie Opel miał ABS, wspomaganie układu kierowniczego, cztery poduszki powietrzne czy klimatyzację manualną.

Dane techniczne Opla Astry H

Opla Astrę z III generacji doceniano między innymi w testach Euro NCAP. Mogła poszczycić się pięcioma gwiazdkami. Było to auto wygodne choćby ze względu na dość duży bagażnik. W kombi bez składania foteli osiągał 500 litrów, a w sedanie przekraczał je o 25 l. Najmniejszy był w nietypowej wersji Opel Astra H Twin Top, czyli dwuosobowej, stylizowanej na cabrio z dachem.

Jeśli chodzi o skrzynię biegów, to rozpiętość była bardzo duża. Oferowano zarówno manualne pięciobiegowe i sześciobiegowe, jak i półautomat z pięcioma biegami. Była też pełna przekładnia automatyczna dysponująca albo czterema, albo sześcioma biegami. Ogólnie narzekań na ten element wyposażenia nie było, choć nie bez przyczyny został on poprawiony przy face liftingu w 2006 roku.

Najmniejszym motorem była benzyna o pojemności 1.4 o mocy 75 lub 90 KM. Pierwsza z wersji była jednocześnie najsłabszą z całej gamy, bo 80 KM generował silnik Diesla o pojemności 1.7. Ale były też wersje, które dawały naprawdę sporą frajdę z jazdy, zwłaszcza biorąc pod uwagę masę Astry. Dwulitrowy silnik Turbo generował 200 KM, a w wariancie OPC nawet 240 KM. Najmocniejszy Diesel 1.9 CDTI to moc 150 KM.

Jak oceniano kompaktowego Opla z pierwszej dekady XXI wieku?

Opel Astra H to jedna z bardziej udanych generacji, na pewno lepiej sprzedająca się niż choćby pierwsza. Nie doczekała się tak kultowego statusu jak II, jednak niewielkie zmiany, jakie zaszły w kolejnej pokazują, że inżynierowie byli zadowoleni z tego, co udało się uzyskać przy produkcji auta z lat 2004-2014.

Narzekano na miejsce na tylnych kanapach, nieco zbyt proste jak na tamte czasy wyposażenie i dość kiepską widoczność z tyłu, ale były to raczej nieliczne głosy. Auto okazało się sprawne, żwawe i dynamiczne, może poza najmniejszymi motorami, a przy tym funkcjonalne, głównie przez wielki bagażnik.