Jak przebiega rejestracja samochodu zabytkowego?
Po co rejestrować zabytek?
Pewnie wielu z Was zastanawia się, czy to ma sens. Przecież samochody stare wymagają częstej pielęgnacji, niemalże nigdy nie są pierwszym autem, a do tego ich funkcjonalność jest daleka od ideału. Często decydujemy się na sprzedaż tego rodzaju pojazdu, zanim osiągnie odpowiedni dla dla young timera wiek. Czy słusznie?
Kolekcjonowanie samochodów w Polsce nie jest popularne, więc niewiele osób zastanawia się, jak zarejestrować auto zabytkowe. To znaczy inaczej – u nas autami w wielu miejscach uznanymi za zabytkowe można wciąż poruszać się po drogach, a średnia wieku polskich pojazdów pokazuje, że nie jest to przypadek jeden na milion, tylko o wiele częstszy. To sprawia, że zupełnie inaczej patrzymy na auto piętnastoletnie niż Niemiec czy Francuz.
To jednak nie oznacza, że zdobycie żółtych blach jest nieopłacalne. Oczywiście wiąże się z pewnymi problemami, ale jednocześnie może być jedynym sposobem np., by przywrócić pojazd do świata żywych. Nie ma też stałej opłaty OC, a więc przynajmniej w teorii znów pojawiają się oszczędności. Choć jasne jest, że takie auta nie będą służyły jako codzienny środek transportu.
Od kiedy i na jakich zasadach przyznaje się tytuł auta zabytkowego?
Co ciekawe zabytkowe pojazdy z odpowiednimi tablicami pojawiły się bardzo późno. Sam termin ukuto w połowie lat 90., ale w prawie znalazł się w ustawie Prawo o ruchu drogowym z 1997 roku. Wraz z podziałem administracyjnym i pojawieniem się białych rejestracji, także auta zabytkowe otrzymały swój wyróżnik, którym stała się żółta blacha i czarne litery.
Co ciekawe niektóre przepisy wykonawcze dopiero w 1999 roku ostatecznie uregulowały kwestię oldtimerów i nieco młodszych modeli, które świeżo mogły zostać samochodami-zabytkami. Jednak nie każde auto może „dochrapać się” takiego zaszczytnego tytułu. Czemu? Istnieje jedna zasada z kilkoma wyjątkami. W naszym kraju za pojazd zabytkowy uznaje się te, które mają przynajmniej 25 lat.
Ćwierć wieku minionych od produkcji nie jest jednak wymagane, jeśli samochód zostanie uznany za unikatowy, czyli rzadko spotykany, wyjątkowo dobrze zadbany, niezwykle niepopularny i niewidziany na drogach od bardzo dawna. Często są to modele, które w okresie produkcji nie cieszyły się wielkim zainteresowaniem, przez co ich sprzedaż była nikła. A jak zarejestrować auto jako zabytkowe, gdy ukończy już wymagane lata?
Procedura, czyli co zrobić krok po kroku?
Oczywiście wszystko wiąże się z biurokracją. Warto pamiętać, że zarejestrowanie samochodu jako zabytek może mieć miejsce tylko wówczas, gdy jego 75% części jest oryginalnych. W przeciwnym wypadku nie ma możliwości, by urząd przyznał Kartę Ewidencyjną Zabytków Ruchomych Techniki, czyli tzw. białą kartę, od której rozpoczyna się procedura.
Aby ją uzyskać, trzeba wiedzieć, jak zarejestrować auto jako zabytkowe. Właściciel musi zgłosić się do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. W większości wypadków wypełnienie wniosku będzie wymagało podparcia danych wiedzą specjalistyczną, czyli będzie trzeba poprosić o pomoc rzeczoznawcę samochodowego. To oczywiście dodatkowe koszty, bez których uzyskanie pozytywnej opinii raczej nie będzie możliwe.
Rzeczoznawca w tej samej kwocie przygotuje opis techniczny auta, który należy przedstawić konserwatorowi. Dalej otrzymuje się wpis na białą kartę i rozpoczyna się procedura, na której końcu – po przebrnięciu przez oficjalne badanie techniczne – czeka na właściciela pozytywne rozpatrzenie wniosku. Wystarczy tylko udać się do odpowiedniego wydziału komunikacyjnego po blachy.
Ile kosztują żółte tablice?
Tak naprawdę koszt zależy od jednostki, czyli od konkretnego egzemplarza. Trzeba więc najpierw wiedzieć, jak zarejestrować auto jako zabytkowe, by móc oszacować wydatki. Zwykle będzie to od 500 do 800 złotych za rzeczoznawcę samochodowego. Sama procedura wpisu jest bezpłatna. Zapłacić trzeba będzie jednak za tablice. Obecnie koszt żółtych blach to 200 złotych i 50 groszy opłaty ewidencyjnej. Po całym procesie samochód zyska oficjalny status zabytku.