Czym się różnią światła postojowe od pozycyjnych?
Co mówią o światłach postojowych przepisy
Światła postojowe i pozycyjne nie są tym samym oświetleniem, jednak są ze sobą mocno powiązane. Treść regulacji Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 roku odnośnie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (ze zm.; tekst jednolity: Dz.U. 2015 poz. 305, ostatnia zmiana: Dz.U. 2016, poz. 858) wyraźnie rozróżnia te dwa rodzaje świateł. Par. 12 ust. 3 pkt 4) określa używanie świateł postojowych jedynie samochodom, których długość nie wynosi więcej niż 6 metrów oraz szerokości nie większej niż 2 metry przy czym zabronione jest stosowanie tego rodzaju świateł w innych pojazdach.
Dodatkowo „postojówki” w liczbie 4 lub 2 sztuk (białe z przodu, czerwone z przodu, żółta samochodowa – jeżeli ś wiatło jest połączone z kierunkowskazem bocznym lub bocznym światłem pozycyjnym) mogą, ale nie muszą stanowić element oświetlenia wyłącznie w maszynach wielośladowych np. samochody, motocykle trójkołowe oraz ciągniki rolnicze czy pojazdy wolnobieżnych.
W przepisach oprócz jednośladów nie uwzględnia się także przyczep. W kwestii rozmieszczenia lampy postojowe muszą być zamontowane do 400 mm od bocznego obrysu pojazdu. Sam sposób podłączenia powinien dawać możliwość włączenia ich po jednej stronie samochodu bez konieczności uruchomienia jakiegokolwiek innego światła. Ponadto mają w obowiązku działać nawet kiedy silnik jest wyłączony.
Kiedy można włączyć światła postojowe
To, że światła postojowe są traktowane jako dodatek nie oznacza, iż nie mogą być przydatne. Szczególnie jeśli w momencie postoju lub zatrzymania nie wynikającego z warunków ruchu drogowego bądź przepisów znajdujemy się na trasie, na której panuje ograniczona widoczność. Oczywiście pomijamy tu samochody z przyczepą lub zespół pojazdów nie dłuższy niż 6 metrów. Warto podkreślić, że światła postojowe włączamy wyłącznie od strony środka jezdni (np. stojąc po prawej stronie, włącza się światła po lewej stronie).
Światła pozycyjne
Czas na światła pozycyjne, które są zdecydowanie bardziej przydatne, gdyż całkowicie spełniają funkcję postojówek czego nie można powiedzieć o takich właściwościach w odwrotny sposób. W przeciwieństwie do nich także stanowią nieodzowny element każdego samochodu. Celem stosowania oświetlenia pozycyjnego, jak sama nazwa wskazuje jest określanie swojej pozycji innym kierowcom wraz z określeniem gdzie znajduje się przód i tył. Z tego powodu korzysta się z dwóch lamp o brawie białej z przodu oraz dwóch czerwonych zlokalizowanych z tyłu auta.
Lamp pozycyjnych używamy podczas postoju wyłącznie w warunkach ograniczonej widoczności, w tym po zmierzchu. Światła te mogą również stanowić alternatywę w trakcie postoju awaryjnego jeśli nasz samochód na dysponuje odpowiednimi lampami lub są one niesprawne. Przepisy nakazują też posiłkowanie się światłami pozycyjnymi gdy nasz pojazd jest holowany (oprócz motocykli bez wózka bocznego), a sam ten proceder odbywa się w niekorzystnej aurze.
Warto podkreślić, iż w poszczególnych samochodach ze światłami do jazdy dziennej światła pozycyjne nie funkcjonują w ciągu dnia, natomiast w autach wyposażonych w światła automatyczne wpływają na to, że zapala światła pozycyjne tylko z przodu. Tylny odpowiednik zaś włączany jest automatycznie kiedy czujnik zmierzchu przełączy przednie światła na mijania, które automatycznie uruchamiają światła pozycyjne z tyłu.
Patrząc na przepisy, zalecenia oraz wachlarz możliwości świateł pozycyjnych aż dziw bierze, że są nagminnie mylone ze światłami postojowymi lub traktowane w ten sam sposób. Możliwości oświetlenia pozycyjnego oraz brak obowiązku, aby postojówki były umieszczane w każdym pojeździe spychają ich zastosowanie do minimum.